30. Jesteś moja i tylko moja ....

Zamykając drzwi ktoś mnie do nich przyparł . Przestraszyłam się,  jednak szybko te uczucie minęło gdy poczułam perfumy tej osoby.  Uśmiechnęłam się do Nathana . Otworzyłam usta by coś powiedzieć,  ale zamknął mi je swoimi .  Jego pocałunki  były delikatne a zarazem  bardzo namiętne . Położyłam ręce na jego klatkę piersiową . On natomiast miał dłonie oparte o ścianę po obu stronach mojej głowy . Gdy zabrakło mi powietrza odsunęłam się od niego  . Zarumieniłam się pod wpływem jego spojrzenia . Brunet posłał jeden z jego najpiękniejszych uśmiechów . Zbliżył się jeszcze bardziej i wyszeptał mi do ucha :
- Jesteś śliczna kiedy się rumienisz . - lekko zagryzł płatek mojego ucha .
- Nie kłam . - zaśmiałam się cicho .
- Nie kłamie księżniczko- wymruczał całując mnie w szyję .
- Nathan- jęknęłam cicho gdy zrobił mi malinkę .
- Jesteś moja i tylko moja . - powiedział wpijając mi się w usta.- I nigdy nie pozwolę na to,  żeby jakiś dupek Alex odprowadzał cię do domu jeśli masz mnie .
- Jesteś zazdrosny?
- Nie zazdrosny . Ufam ci . Nie ufam tylko jemu , jest jakiś dziwny.
- Nathan,  przestań- kolejny raz się zaśmiałam.
- Nie przepadam za nim . Obiecaj mi że będziesz na niego uważać .
- Nathan ..
- Obiecaj- przerwał pocałunki by spojrzeć mi w oczy   . Uległam jego tęczówką .
- Obiecuje  .
- Kocham cię księżniczko .  - wtuliłam się w jego tors .
- A ja ciebie mój książę . - wyszeptałam.  W jego ramionach czułam się taka bezpieczna . Wiedziałam, że nikt nie jest w stanie nas rozdzielić . To on sprawiał,  że chociaż raz czułam się w pełni szczęśliwa . Był całym moim światem .

Po chwili odsunęłam się od bruneta . Posłałam mu uśmiech  .
- Pójdę już . Chłopaki mogą coś podejrzewać.
- Musimy dać radę .
- Damy radę . Razem . - zapewniłam go i ruszyłam do salonu . Usiadłam na kanapie obok loczka . Uśmiechnął się do mnie .
- Słyszałem że spotkałaś się z Alex'em .- w tym momencie do pomieszczenia wszedł Nathan . Posłał mi tylko przelotne spojrzenie i z powrotem usiadł na fotelu .
- Spotkałam go w parku .- kątem oka obserwowałam bruneta . Zacisnął dłonie w pięści .
- Było co nie co?  - pomachał znacząco brwiami . Zaśmiałam się po czym uderzyłam Jay'a poduszką .
- Nic nie było i nie będzie .
- Jesteś tego pewna . Nie chcę potem czegoś takiego jak : oo Alex jest taki słodki i taki dobry w łóżku- zaczął udawać mój głos .
- Zamknij się już . Nigdy takie coś nie będzie miało miejsca . Jest on tylko kolegom z którym zamieniłam zaledwie dwa zdania . - skłamałam . Lubiłam chłopaka,  ale bez przesady . Był dla mnie tylko znajomym,  nic więcej .
- Tak tak .
- No tak . A teraz wybacz bo chcę się skupić na filmie  . - zwróciłam twarz w stronę telewizora udając,  że mnie to ciekawi . W rzeczywistości myślałam o tym co mnie dzisiaj spotkało . I wiecie co? Ten dzień nie był najgorszy .
Nie wiem ile tak siedziała gdy oczy same mi się zamknęły . Nie spalam ale też nie miałam siły by wstać i iść do siebie . Wywnioskowałam,  że inni już śpią,  bo nie słyszałam żadnych dźwięków . Również telewizor był wyłączony .
Usłyszałam ciche kroki w salonie . Byłam pewna,  że to któryś z chłopaków . Ktoś stanął koło mnie . Zniżył się do mnie i pocałował w czoło  . Następnie wziął mnie na ręce w stylu panny młodej . Nie musiałam nawet otwierać oczów by wiedzieć kto to . Uśmiechnęłam się pod nosem . Po chwili byłam już w moim pokoju . Brunet przykrył mnie kołdrą i miał już wychodzić,  ale złapałam go za nadgarstek i przyciągnęłam do siebie .
- A buzi na dobranoc?  - zrobiłam tak zwany dzióbek i czekałam na ruch Nathana . Cicho się zaśmiał a następnie mnie pocałował . Pogłębiłam pocałunek . Nie mogłam się nim nacieszyć . Brakowało mi go i to bardzo . Pociągnęłam chłopaka tak że leżał na mnie podpierając się łokciami o materac .
- Nie zostawiaj mnie .  Nigdy- wyszeptałam patrząc mu prosto w oczy .
- Nie mógłbym . Za bardzo  cię kocham .
- Boję się . Boję się,  że jest to tylko chwilowe ... i zaraz zniknie .
- Moja miłość do ciebie jest wieczna i nikt ale to nikt tego nie zmieni .
- Kocham cie tak bardzo,  że aż mnie to przeraża- powiedziałam przytulając bruneta .
- Jesteś dla mnie wszystkim skarbie . - wyszeptał mi do ucha . Wstał ze mnie i zszedł z łóżka .
- Gdzie idziesz?  - zapytałam .
- Zaraz wrócę  . - wyszedł z pokoju . Nie wiedziałam ile mu to coś zajmie dlatego wtuliłam się w poduszkę i ... zasnęłam .

Obudziło mnie gwałtowne pukanie do drzwi . Ktoś szarpał za klamkę . Dzięki bogu że Nathan wczoraj je zakluczył . Spojrzałam w bok i ujrzałam śpiącego bruneta . Wyglądał tak słodko jak spał . Żal mi było go budzić,  ale nikt nie mógł nas nakryć razem . Potrząsnęłam delikatnie jego ramieniem .
- Nathan- wyszeptałam mu do ucha . Chłopak cicho zamruczał przeciągając się . Po chwili otworzył oczy,  które od razu zwrócił w stronę drzwi . Następnie spojrzał na mnie przestraszony.
- Szafa- pokazałam na wymieniony przedmiot . Tylko to wpadło mi do głowy . Brunet nic nie mówiąc schował się w jej środku . Powoli wstałam i przekręciłam klucz  przez co drzwi się otworzyły . Stanęła w nich zniecierpliwiona Kelsey . Od razu rzuciłam się jej na szyję.
- Kochanie tak się za tobą stęskniłam . - powiedziała bardzo mocno mnie tuląc
- Kelsey ja za tobą też,  ale dusisz .- blondynka puściła mnie . Obie szeroko się uśmiechałyśmy .
- Skąd ty się tu wzięłaś?  Miałaś wrócić dopiero w przyszłym tygodniu . - dodałam szczęśliwa.
- Jak usłyszałam od Toma,  że ma dla mnie niespodziankę to od razu wiedziałam,  że chodzi o ciebie . Wczoraj spakowałam walizki i o to jestem .
- Nawet nie wiesz jak się cieszę . Mam ci tyle do opowiedzenia .
- Słyszałam od Toma co się stało . - posmutniała
- Już jest dobrze . - zapewniłam ją .
- Idę przywitać się z resztą i zaraz widzę cię na dole . - jeszcze raz mnie przytuliła i opuściła pokój .
- Mogę już wyjść?  - zapytał Nathan wychylając głowę z szafy
- Już tak- cicho zaśmiałam się z całej sytuacji . Chłopak wyszedł z kryjówki i stanął przede mną .
- Nie ładnie to się tak ze mnie śmiać . - mówiąc to szedł w moją stronę z chytrym uśmieszkiem .
- Tak?  I co z tym zrobisz?  - powiedziałam zagryzając dolną wargę. Chłopak położył dłonie na moich biodrach przybliżając mnie jeszcze bliżej . Delikatnie musnął moje usta .
- Domyśl się- już miał mnie pocałować gdy usłyszeliśmy głos za nami :
- Chyba na serio musimy poważnie porozmawiać.....